28 października 2011

Tak po postu dla zabawy


Przygotowuję obecnie tekst na temat RAD – Zespołu Zaburzenia Więzi, który najczęściej występuje u dzieci adoptowanych lub z poważnymi traumatycznymi przeżyciami w dzieciństwie. Niedługo z pewnością na naszym blogu ukaże się więcej treści na ten temat. Tymczasem, postanowiłem przytoczyć jeden z podrozdziałów książki autorstwa G.C. Keck oraz R.M. Kupecky „Wychowanie zranionego dziecka”.
Jestem przekonany, iż sugestie dotyczące zabaw z dzieckiem, pomogą wszystkim rodzicom i dzieciom wzmocnić więzi, kiedy to uskarżamy się na brak czasu, a cierpią na tym relacje z najbliższymi.



TAK PO PROSTU DLA ZABAWY

Śmiech jest formą wewnętrznego joggingu. Wprawia w ruch wewnętrzne narządy i poprawia oddychanie. I może być źródłem wielkich oczekiwań.
Świat byłby strasznie jałowy bez rozrywek bez rozrywek, żartów i zabawy. Anegdoty rodzinne z reguły dotyczą jakichś zabawnych incydentów. Śmiech to również dobry sposób na rozładowanie stresów. A poza tym, kto zechciałby się przywiązać do osoby pozbawionej poczucia humoru? Poniżej podajemy kilka pomysłów, jak miło spędzić czas, bawiąc się wspólnie.
·         Zabawcie się w wagary. Nie idź do pracy i pozwól dziecku zostać w domu. Pograjcie w coś.
·         Kup dziecku roślinę i naucz je dbać o nią.
·         Gdy dziecko ma zły dzień w szkole, traktuj je życzliwie. Okaż wsparcie, nie gniew.
·         Ogłoś dzień wolny od obowiązków domowych. Przygotuj listę rzeczy, które należy zrobić, następnie podrzyj ją i wyrzuć. Zamiast tego pobaw się wspólnie z dziećmi. Od odrobiny bałaganu jeszcze nikt nie umarł.
·         Kup nowe kredki, a stare wyrzuć. Tak po prostu.
·         Posadźcie coś w ogrodzie. Najlepiej jesienią jakieś cebulki, tak by na wiosnę zakwitły.
·         W każde urodziny rób zdjęcie dziecka stojącego obok Ciebie. Obserwuj jak dorasta.
·         Wejdźcie do sklepu zoologicznego i pooglądajcie zwierzaki.
·         Domowe rytuały mogą być bardzo ważne dla dzieci. Pomyśl, co może pasować do waszej rodziny.
·         Kup dziecku mały upominek i połóż w jego pokoju jako niespodziankę.
·         Weź ze sklepu katalogi i wspólnie wybierzcie kilka rzeczy. Pomóż dziecku złożyć zamówienie. To dobra nauka czekania.
·         Podczas kąpieli puszczajcie bańki mydlane.
·         Używaj tych wszystkich fajnych mydeł w kształcie muszli, kwiatów itp. W końcu, po co je oszczędzasz?
·         Idźcie razem na jakieś zajęcia np. malowania, gotowania itp.
·         Pozwól dziewczynce założyć do szkoły, bez żadnej okazji, koronkowe skarpetki. I tak za chwilę z nich wyrośnie.
·         Wybierz się do sklepu z używaną odzieżą i kup stroje do przebierania się.
·         Noś broszki, szaliki czy korale z makaronu, które dziecko dało Ci w prezencie. Nawet jeśli wyglądasz okropnie.
·         Ubierzcie się w takie same koszulki.
·         Kup dziecku znaczek lub łańcuszek, który będzie mu przypominał o tym, że jest członkiem waszej rodziny. Powiedz „od teraz jesteś Kowalski”. Pilnuj by dziecko nosiło go codziennie.
·         Kup koronę. Wkładaj ją, gdy jesteś królem lub królową domu. Z koroną na głowie nie musisz wykonywać żadnych obowiązków domowych.
·         Zrób czarodziejską różdżkę. Używaj jej do wymyślania życzeń.
·         Kup nos klauna. Załóż go wtedy, gdy dziecko się tego nie spodziewa, np. do obiadu.
·         Połóż kartkę papieru na grzebień, monetę, papier ścierny i inne przedmioty o różnej fakturze. Weź kredkę i zamaluj powierzchnię kartki nad przedmiotem. Porozmawiajcie o tym co widzicie.
·         Pokolorujcie coś wspólnie.
·         Układajcie razem puzzle.
·         Kup zabawki do kąpieli. Nawet dzieci w wieku jedenastu, dwunastu lat lubią się nimi bawić.
·         Urządźcie rodzinne pidżama party.
·         Kup kolorowe długopisy.
·         Zbierz nieużywane zabawki i ubrania po dziecku. Idźcie razem je oddać.
·         Nie ścielcie łóżek przez tydzień. Nic strasznego się przez to nie stanie. Naprawdę.
·         Kup kolorowe spinacze do papieru.
·         Wybierzcie się razem do różnych kościołów. Zobaczcie jak wygląda msza w różnych wyznaniach.
·         Nauczcie się razem wykonywać jakieś robótki ręczne.
·         Zróbcie coś miłego dla swoich sąsiadów.
·         Kupcie piękne świece. Zapalcie je dla kogoś za kim tęsknicie.
·         Wstaw dziecku biurko i wyposaż je w jego własne przybory.
·         Idźcie do antykwariatu na poszukiwanie skarbów.
·         Kibicujcie tej samej drużynie.
·         Udawajcie, że jesteście turystami. Idźcie zwiedzić coś interesującego.
·         Odbij dłoń dziecka zamoczoną w farbie na ścianie jego pokoju. Zróbcie w ten sposób kolorowy szlaczek.
·         Pogadaj ze swoim dzieckiem tak, jakby było dzieckiem sąsiadów. Zrezygnuj z mentorskiego tonu, a może zrozumiesz, dlaczego inni tak lubią twoje dziecko.
·         Pamiętaj, że życie twojego dziecka nie ogranicza się do szkoły. Większość przedmiotów szkolnych tak naprawdę nie jest ważna. Przypomnij sobie swoje oceny z fizyki czy z chemii. Czy trójka na szkolnym świadectwie to koniec świata? Myślisz, że ma to jakieś znaczenie w dorosłym życiu?
·         Śmiej się z dzieckiem z rzeczy, które niekoniecznie należy uznać za zabawne. Czy to nie jest jednak trochę śmieszne, że nauczyciel spadł z krzesła(skoro nic mu się nie stało)? Daj spokój, doskonale wiesz, że jako uczeń śmiał byś się do rozpuku.
·         Jeśli twoje dziecko ma prawo jazdy, wybierzcie się na wspólną przejażdżkę i daj mu poprowadzić.
·         Zróbcie sobie miniwakacje.
·         Idźcie razem do kina na film, który Twoje dziecko ma ochotę obejrzeć.
·         Odpuść sobie trochę i spraw wam trochę radości.


Prawdopodobnie zastanawiasz się skąd wziąć na to wszystko czas. No cóż, gdy twoje dziecko lamentuje, że nie ma czasu posprzątać swojego pokoju , zazwyczaj odpowiadasz: „Gdyby ktoś do Ciebie zadzwonił, pewnie znalazłbyś czas na rozmowę z nim. Zawsze masz czas na rzeczy dla Ciebie ważne”. Tak więc znajdź czas. Tu nie ma miejsca na bycie zbyt zmęczonym czy zbyt zajętym.

UDANEJ I BEZTROSKIEJ ZABAWY!!!

27 października 2011

Psychologia rozwojowa. Wprowadzenie.

Myślę, że rzeczą podstawową w pracy wychowawczej jest znajomość psychologii rozwojowej. To jeden z trudniejszych i bardziej skomplikowanych działów psychologii. Zajmuje się opisem życia człowieka, dzieląc je na poszczególne etapy rozwojowe. Każdy etap rozwojowy charakteryzuje się pewnymi stałymi elementami. Dlatego właśnie różne osoby będące na tym samym etapie rozwojowym, posiadają pewną grupę wspólnych cech, zachowań, zmian fizycznych, motorycznych, czy poznawczych. Na tej podstawie, możemy określić, czy zachowanie danej osoby, jest normalne dla danego wieku, czy też jest przejawem zagrażającej dla rozwoju jednostki sytuacji. Obecnie psychologia stoi na stanowisku, że człowiek rozwija się całe życie, natomiast nie jest to rozwój jednostajny. W różnych fazach życia, tempo rozwoju się zmienia. Co ważne, rozwój biologiczny poprzedza rozwój fizyczny. Oznacza to, że jeżeli jest jakieś zaburzenie w rozwoju biologicznym, zawsze będzie wpływało to na psychikę człowieka.