Myślę, że rzeczą podstawową w pracy wychowawczej jest znajomość psychologii rozwojowej. To jeden z trudniejszych i bardziej skomplikowanych działów psychologii. Zajmuje się opisem życia człowieka, dzieląc je na poszczególne etapy rozwojowe. Każdy etap rozwojowy charakteryzuje się pewnymi stałymi elementami. Dlatego właśnie różne osoby będące na tym samym etapie rozwojowym, posiadają pewną grupę wspólnych cech, zachowań, zmian fizycznych, motorycznych, czy poznawczych. Na tej podstawie, możemy określić, czy zachowanie danej osoby, jest normalne dla danego wieku, czy też jest przejawem zagrażającej dla rozwoju jednostki sytuacji. Obecnie psychologia stoi na stanowisku, że człowiek rozwija się całe życie, natomiast nie jest to rozwój jednostajny. W różnych fazach życia, tempo rozwoju się zmienia. Co ważne, rozwój biologiczny poprzedza rozwój fizyczny. Oznacza to, że jeżeli jest jakieś zaburzenie w rozwoju biologicznym, zawsze będzie wpływało to na psychikę człowieka.
W ujęciu psychologicznym, cały rozwój człowieka podzielony został na poszczególne etapy. Dla ułatwienia poszczególne etapy wyznacza wiek człowieka. Natomiast trzeba pamiętać, aby nie traktować tego w sposób bardzo dosłowny. Każdy człowiek może rozwijać się w nieco szybszym tempie (w młodszym wieku wkracza w poszczególne etapy rozwojowe) lub w tempie wolniejszym. Dlatego jeszcze raz podkreślam, że zastosowanie wieku przy klasyfikacji rozwojowej jest rzeczą umowną.
Najczęściej spotykany podział na fazy rozwojowe wygląda następująco:
- Okres prenatalny (od poczęcia do narodzin).
- Okres wczesnego dzieciństwa (od narodzin do 3. roku życia): podzielony na wiek niemowlęcy (od narodzin do końca 1. roku życia) i poniemowlęcy (od 2. do 3. roku życia).
- Okres średniego dzieciństwa - wiek przedszkolny (od 4. do 6. roku życia).
- Okres późnego dzieciństwa - młodszy wiek szkolny (od 7. do 10. - 12. roku życia).
- Okres adolescencji (od 10. - 12. do 20. - 23. roku życia): podzielony na wczesną adolescencję (od 10. - 12. do 15 roku życia) i późną adolescencję (od 16. do 20. - 23. roku życia).
- Okres wczesnej dorosłości (od 20. - 23. do 35. - 40. roku życia).
- Okres średniej dorosłości - wiek średni (od 35. - 40. do 55. - 60. roku życia).
- Okres późnej dorosłości - wiek starzenia się (od 55. - 60. roku życia do śmierci).
Aby przybliżyć Państwu zagadnienia psychologii rozwojowej, by móc odnosić je do rozwoju własnych dzieci, będziemy regularnie zamieszczali opisy poszczególnych faz. Dlatego zapraszamy do regularnego odwiedzania naszego bloga.
Bibliografia:
- Harwas - Napierała B., Trempała J., Psychologia rozwoju człowieka. Tom 2., wyd. PWN, Warszawa 2010
- Wacholc M., Psychologia rozwojowa. Wstęp., wykład w: Studium Socjoterapii i Treningu Interpersonalnego, dn. 14. 11. 2009r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz